حجت السلام والمسلمین میرزا جواد بنابی از روحانیون به‌نام تبریز و از مبارزین و منبری‌های زمان انقلاب اسلامی ایران در آذربایجان در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در تبریز، با ذکر خاطراتی از چگونگی شکل‌گیری قیام 29 بهمن اظهار داشت: بنده زمان تصویب لوایح شش‌گانه در شهر قم مشغول تحصیل بودم که با تصویب این قانون در مجلس شورای اسلامی همهمه‌ای بین مردم برخواست و امام خمینی(ره) که آن زمان از اساتید مبرّز حوزه علمیه قم بودند و بعد از آیت الله بروجردی نام ایشان مطرح بود، در اعتراض به تصویب این قانون سخنرانی کوبنده‌ای انجام دادند و در آن سخنرانی گفتند "مردم، دانشجویان، نویسندگان، روحانیون به پا خیزید که اسلام در خطر است به پا خیزید و اسلام را حفظ کنید".
وی ادامه داد: بعد از سخنرانی آتشین امام خمینی (ره) روحانیون هم به تبعیت از ایشان به بالای منبرها رفتند و مردم را به تظاهرات دعوت کردند که بنده هم با سخن امام خمینی (ره) در مسجد عربلر تبریز بر بالای منبر رفتم و مردم در اعتراض به تصویب این قانون به خیابان‌ها و مساجد ریختند. البته ناگفته نماند که ساواک نفوذ بسیار عمیقی در بین مردم پیدا کرده بود و هر حرکتی را سرکوب می‌کرد که به طبع این تظاهرات‌ها را نیز سرکوب کرد اما این اعتراضات به آتش زیر خاکستر تبدیل شده بود.
بنابی با بیان خاطره‌ای از دستگیری در زمان اعتراضات ابراز کرد: بعد از اعتراضات ساواک عده زیادی را دستگیر کرد که اکثریت را بعد از زمان کمی آزاد کرد اما عده‌ای را هم به زندان ساواک که در خیابان امام واقع شده بود و در حال حاضر به عنوان یک هتل کاربرد دارد منتقل کردند.
وی در ادامه گفت: زندان‌های ساواک شرایط بسیار نامطلوبی داشتند و اتاقی سیمانی کوچک، تاریک و سرد بودند که حتی فرد نمی‌توانست پاهای خود را دراز کند و از حفره کوچکی که در درب زندان بود روزانه مقدار ناچیزی خوراک به فرد می‌رساندند.
بنابی بیان کرد: مدتی در زندان ساواک زندانی بودیم و بعد از آن، کار به روال حقوقی افتاد و ما را برای بازجویی به اتاقی نیمه تاریک که عکس بزرگ محمدرضا پهلوی بر دیوار آن بود منتقل کردند. بازجوی ساواک بعد از آمدن از من پرسید چرا در مسجد عربلر در بالای منبر محمدرضا شاه را به فرعون تعبیر کرده‌اید و بنده هم بنابر التزام سکوت کردم.
وی با اشاره به این که اعتراضات تا سال 1356 به طور کم و بیش وجود داشت و به نوعی آتش زیر خاکستر بود افزود: در سال 1356 با اقدام نا به جا و توهین روزنامه اطلاعات به امام خمینی(ره) باعث خروش مردم از نجف و قم و شهرهای دیگر شد و مردم همراه علما قیام کردند و تعدادی هم شهید دادند.
میرزا جواد بنابی با بیان این که آیت الله قاضی که قیام 29 بهمن تبریز را هدایت می‌کرد تصریح کرد: ایشان کنترل اعتراضات را به دست داشتند و شعارها و محل‌های اعتراضات را مستقیماً تعیین می‌کردند.
وی با تاکید بر این که مردم در اعتراضات قبل از 29 بهمن نیز در صحنه بودند اما در قیام 29 بهمن همه با هم آمدند افزود: من در قیام 29 بهمن در شهر بناب بودم اما خبر دادند مردم چنان به پا خواسته‌اند که تمام خیابان‌ها مالامال جمعیت و اعتراض بود. عملاً و مردم و ارتش در مقابل هم در آمده بودند که در آن روز چندین تن شهید دادیم ولی با پایداری مردم این قیام ادامه پیدا کرد و نه تنها در تبریز بلکه به شهرهای دیگر نیز سرایت پیدا کرد تا به پیروزی 22 بهمن ختم شد که شادی و شعف آن روزهای تبریز قابل توصیف نبود چرا که مردم از اتحادی بسیار عالی برخوردار بودند.
