به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خبر قم ، دو هفته نامه اقتصاد آینده قم درپیش شماره روز یکشنبه 25 مردادماه مطلبی با عنوان اقتصاد قم مریض یا کم کار را به قلم سید علی سجادی منتشر کرد.

در این مطلب می خوانیم: در سالهای اخیر با نگاهی اجمالی به بازارهای خرد و کلان استان متوجه یک رکود و بی نظمی خاصی می شویم که باید دید مربوط به کم کاری نهادها و دستگاه های اقتصادی است یا این که اقتصاد استان در دوره کمون بیماری یا نقاهت به سر می برد.
قم از زوایای مختلف دارای جایگاه های ویژه ای در کشور است که به طور مختصر به چند جایگاه اشاره می کنیم، از سویی جایگاه ارتباطی قم که به اذعان مسولین شاهراه ارتباطی کشور محسوب می شود از سویی جایگاه مذهبی که به نوعی پایتخت مذهبی کشور بوده و به عنوان دومین مرکز تشیع جهان محسوب می شود از سویی جایگاه صنعتی با توجه به وجود شهرک های صتعتی در این استان و از سویی دارا بودن گمرک سلفچگان که از مهمترین گمرک های موجود در کشور است.
هرکدام از موارد بالا می تواند به تنهایی اقتصاد یک استان را پویا و فعال کند ولی متاسفانه شاهدیم استان قم هر روز بیشتر رو به رکود رفته و صاحبان مشاغل هر روز ناراضی ترو نا امید تر می شوند که درصدی مربوط به عدم استفاده از نیروهای آکادمیک و علم به روز در عرصه اقتصاد بوده و درصدی مربوط به عدم هماهنگی دستگاه های مربوط و عدم توجه به مشاغل است.
اقتصاد استان بر سه پایه صنعت، کشاورزی و گردشگری بنا شده است که در زمینه کشاورزی به دلیل خشکسالی و نبود آب و هوای مناسب در حال کم شدن و به نوعی نابودی است در زمینه صنعت نیز با توجه به نوسانات قیمتی بازار چه ار لحاظ مواد اولیه چه از لحاظ قیمت های تمام شده بازار را به بازاری با ریسک بالا و خطرناک تبدیل کرده است، در زمینه گردشگری با اینکه چندین طرح گردشگری در استان شروع شد ولی بعد از طی مدتی شاهد بودیم که طرح های مدکور هرکدام به نوعی مسکوت شده است.
در این میان گاها طرح هایی قابل توجیه است بطور مثال با توجه به کم آبی بیش از حد کشور که اصلی ترین معضل در حال حاضر در کشور است پیش بینی می شد برای حفظ آب ها و جلوگیری از کشاورزی های سنتی از کشت محصولاتی که مستلزم آب یاری زیاد می باشند جلوگیری کرد و با عدم صادرات این محصولات قیمت را در کشور بسیار پایین آورد تا کشاورز مجبور به عدم کاشت شود ولی این که از پیشرفت طرح های صنعتی و گردشگری جلوگیری شود جای تامل دارد.
طرح هایی که در سطح ملی در حال اجرا بود و می توانست بازارهای کاری استان و وضعیت معیشتی و اشتغال جوانان را تا حدود زیادی سامان بدهد ولی نه تنها کمکی به این امر نکرد بلکه با استخدام و نیرو گیری و سپس اخراج آنها به دلیل تعطیل شدن و نیمه تمام رها کردن پروژه ها موجب بیکاری تعداد بسیار بالایی از جوانان شدند که این امر باعث متشنج شدن بازارهای دیگر نیز شده است.
حال سوالی که از مسولین می توان داشت این است که اقتصاد قم مریض است یا کم کار که اگر مریض است برای درمان این اقتصاد چه درمان هایی در نظر گرفته شده است و اگر کم کار است علت این کم کاری چیست و تاوان کم کاری و عدم رسیدگی به وضعیت اقتصادی را باید چه کسانی غیر از قشر ضعیف و جوانان این استان بدهند، آیا کسی می تواند مدعی شود در جایگاهی که هست تمام تلاش خود را در این زمینه انجام داده است.