پایگاه اطلاع رسانی خبرقم (قم نا): پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری در شهر مدینه انسانی دیده به جهان گشود، او را زینب به معنای زینت پدر نام نهادند، نامی برگزیده از طرف پروردگار جهانیان برای بزرگ بانویی که در سال های بعد با انجام دادن رسالت خویش، زینت بخش تاریخ اسلام و جاودان شدن رخداد کربلا شد.
آن بانوی بی همتا سومین فرزند بزرگوار امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) بود. لقب های آن حضرت؛ زینب کبری، صدیقه صغری، عقیله بنی هاشم، موثقه عارفه، عالمه غیرمعلمه، عابده آل علی، فاضله و کامله است.
حضرت زینب(س) شاهد نیایش ها و مناجات های رسول اکرم(ص)، عبادت های حضرت علی(ع) و فاطمه زهرا(س)، از خودگذشتگی های امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع) بود که هر یک از این موارد برای آن بزرگوار درس و الگویی سازنده بود.
ایشان در دوره امامت نخستین پیشوای شیعیان جهان یار و یاور پدر والامقام خویش بود و در کنار حضرت علی(ع) به گسترش اسلام ناب محمدی می پرداخت. با شهادت این امام بزرگوار، حضرت زینب(س) همراه همیشگی امام حسن(ع) در مسیر هدایت جامعه اسلامی شد.
هنگامی که امام حسین(ع) پیشوایی شیعیان را برعهده گرفت و به رویارویی با ظلم و ستم حکومت وقت پرداخت، زینب کبری(س) از یاران ایشان در این مسیر سخت و دشوار بود. زمانی که کاروان اسلام پس از بیعت نکردن با یزید، از شهر مدینه خارج شد و به طرف مکه حرکت کرد، ایشان نیز با آنان همراه شد.
حضرت زینب(س) در رخداد کربلا نقشی سازنده و اساسی ایفا کرد، تاریخ این واقعه سرشار از فداکاری ها و جانفشانی های صدیقه صغری(س) است. حضرت زینب(س)، پرستار سربازان اسلام در صحرای کربلا و افشاگر ستمگری های حاکمان اموی در سخنرانی شجاعانه خویش در برابر یزیدیان بود و به راستی رمز ماندگاری حماسه کربلا و بیداری مردم شد.
ایشان در طول این نبرد نابرابر به پرستاری از بیماران و جانبازان به ویژه امام زین العابدین (ع) پرداخت؛ به همین دلیل سالروز میلاد این بانوی بزرگ را روز پرستار نام نهادند تا ایشان الگوی تمامی پرستاران سخت کوش این دیار کهن باشند و آنان به تاسی از ایشان، مرهم دردها و رنج های انسان هایی شوند که چشم امیدشان را به آن دوخته اند.
سرانجام حضرت زینب(س) در 15 رجب 63 هجری قمری دیده از جهان فرو بست و به دیار حق شتافت. پیکر مطهر آن بانوی بزرگوار را در دمشق به خاک سپردند که اینک آرامگاه ایشان، زیارتگاه عاشقان و ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است.
**ابعاد مختلف شخصیت حضرت زینب(س) ناشناخته است
استاد عالی حوزه علمیه خواهران، گفت: ابعاد بسیاری از شخصیت حضرت زینب(س) مغفول مانده است که باید مورد مطالعه و پژوهش قرار گیرد.
معصومه ظهیری در این رابطه افزود: فقط بعد حماسی و قهرمانی این بانوی بزرگ در واقعه کربلا به لحاظ ماندگاری و شیرینی مورد توجه قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه ابعاد مختلفی از زندگی حضرت زینب(س) جای تحقیق دارد، یادآورشد: این بانوی بزرگ بخشی از عمر مبارک خود را در محضر پیامبر اکرم(ص) سپری کرده و دست پرورده امام علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) محسوب می شود.
عضو هیات علمی جامعه الزهراء به ازدواج عقیله بنی هاشم با عبدالله ابن جعفر اشاره و اظهار کرد: این بانوی مکرم حتی در زمینه همسرداری نیز الگویی به تمام معناست.
ظهیری به دوران حضور حضرت زینب کبری(س) در کربلا و پس از آن اشاره کرد و گفت: این بانوی والامقام در کربلا نیز یار و یاور برادرش امام حسین(ع) بود و پس از این واقعه دردناک نیز به خوبی توانست از حقانیت برادر دفاع کند.
وی به رفتار حضرت زینب(س) در زمان شهادت دو پسر خود در کربلا اشاره و خاطر نشان کرد: این بانوی دانشمند و عالم، برای آنکه امام حسین(ع) از شهادت پسران وی، شرمگین نشود، حاضر نشد بر سر بالین فرزندانش حاضر شود.
عضو هیات علمی جامعه الزهراء ادامه داد: عبادت آن بانوی بزرگ اسلام همچون مادرش حضرت فاطمه زهرا(س) بود و خورشید از عبادت وی نور می گرفت.
ظهیری گفت: حضرت زینب(س) در بدترین مصیبت ها دست از رسالت خود برنداشت و با همه مشقت ها در رکاب سید الشهدا باقی ماند.
مدیر کل امور بانوان و خانواده در استانداری قم تصریح کرد:این شخصیت وارسته الگوی بزرگی برای انسان های آزاده جهان است که حتی در بدترین مصیبت ها و گرفتاری ها نیز دست از رسالت و اعتقادات خود بر نمی دارند.
وی خاطرنشان کرد:حضرت زینب(س) اگر چه مصیبت های زیادی را متحمل شد اما پیام عاشورا را با عمق جان و دل به مردم جهان رساند و در نهایت مصیبت و دردهای جان گذار فرمود که به جز زیبایی در کربلا ندید.
ظهیری اظهارکرد: این بانوی بزرگ که در مکتب امام علی(ع) و فاطمه(س) درس آموخت و در رکاب سید الشهداء با همه مشقات باقی ماند الگوئی ارزشمند در مسیر ولایت و ولایت مداری است.
وی افزود: یکی از ابعاد شخصیتی ایشان، بعد فرهنگی است که در روشنگری مردم نسبت به ظلم و ستم دستگاه حاکم تلاشی فزاینده داشت و به تبیین و معرفی ارزشهایی پرداخت که امام حسین(ع) در راه آن به شهادت رسید.
عضو هیئت علمی جامعة الزهرا تصریح کرد: ایشان با مسئولیت پذیری بسیاری از فراز و فرودها را در حادثه کربلا پشت سر گذاشت و با درایت و صبر به مدیریت بحران ها پرداخت تا مبادا دشمن تصور کند که توانسته شکیبایی و صبر را از چنین شخصیتی بگیرد.
حضرت زینب(س) تنها؛ پرستار بیماران و اطفال نبود، بلکه وظیفه اصلی ایشان حفاظت از نهضت خونین کربلا بود و چه به جاست که در کشور عزیزمان این روز را با میلاد آن بانوی کریمه نام گذاری کرده اند. تقویت روحیه زینب گونه در میان پرستاران و قدردانی از آنها باعث می شود تا راه ایشان همیشه جاویدان بماند.
منبع: ايسنا
