به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خبر قم ، در این مطلب می خوانیم:
برخورد رسمی پیدا و پنهان هر یک از ارکان و یا بخش هایی از حکومت برای عدم دسترسی افراد چه به صورت محدود یا به شکل انسداد کامل شبکه های اطلاع رسانی و شبکه های اجتماعی، موجب تبعاتی می شود که جدای مناسب یا مضر بودن محتوای آن شبکه ها، روندی خاص خود را در جامعه و حوزه مخاطبان گسترده اش پدید می آورد. معتقدم نمی توان نگاه یکسانی به تمام شبکه های اطلاع رسانی، شبکه های اجتماعی، شبکه های ماهواره ای و هر شبکه و سیستم ارائه دهنده محتوای خارجی داشت؛ زیرا برخی از آن ها در تضاد مشخص با فرهنگ ملی و بومی جامعه ما هستند.
باید توجه داشت که تمام مجموعه های ارائه دهنده محتوا و اطلاعات در فضاهای عمومی و اجتماعی دارای رویکردی یکسان و بدون جهت گیری خاص نیستند، برخی از آن ها موجب وارد آمدن آسیب هایی به ساختارهای فرهنگی می شوند. البته گاهی شبکه ها و سیستم های اطلاع رسانی مورد برخورد فیلترینگ قرار می گیرند که ذاتا برای ارائه محتوای ضد فرهنگی یا خلاف مصالح عمومی ایجاد نشده اند، بلکه ماهیتی ارتباطی با بستر باز ارائه هرگونه محتوا را برای استفاده کنندگان و مخاطبان خود فراهم کرده ا ند.
از سوی دیگر، سابقه سالیان برخورد با این دست از ابزارهای نوین ارتباطی، نشان داده است که به سبب سرعت رشد فناوری و به بازار آمدن گزینه های متعدد برای جایگزینی، هیچ گاه با صرف فیلترینگ یا مسدود کردن دسترسی به شبکه ای اجتماعی، موجب حذف آن از چرخه استفاده کاربران ایرانی نشده است؛ از بهترین شاهد مثال های این موضوع شبکه هایی همچون فیس بوک، توییتر، یوتیوب و... است که به رغم مسدود شدن راه های دسترسی به آن ها و یا ساخت جایگزین هایی مانند فیس نما، آپارات و... کاربران ایرانی در آن ها حضوری فعال و قابل توجه دارند.
هیچ شکی وجود ندارد که میان کاربران خواستگاهی وجود دارد و این خواستگاه و نیازهاست که آن ها را به سوی استفاده یا مخاطب چنین شبکه هایی شدن، سوق می دهد؛ پس نمی توان به سادگی با حرکتی یک طرفه آن ها را از این مسیر منقطع کرد و انتظار داشت به سمت جایگزین یا مورد مشابه نروند.
انسان به ویژه قشر جوان به دلیل وجود ویژگی های خاص سن و روحیات متناسب به دوره ای که در آن قرار دارد، نسبت به آنچه ممنوع می شود، حریص تر می شود؛ به ویژه آنکه این ممنوعیت از موضوعی باشد که پیش تر از آن استفاده کرده و لذت برده است و اکنون سیستم اعمال کننده محدودیت، جایگزینی با همان قابلیت ها را برایش فراهم نکرده باشد.
به نظر من تنها راه ورود صحیح به این مقوله در دنیای پر از اطلاعات و شبکه های گوناگون ارتباطی، ارائه جایگزین های درست است. به هر عنوان و به هر دلیلی که جایگزین مناسبی برای شبکه اجتماعی یا ارتباطی که فرد از آن محروم شده ارائه نشود؛ خطایی فاحش صورت گرفته است، زیرا هم فرد به سمت دیگری رانده شده و هم اعتمادش به سیستم کم شده است.
جلوی تکنولوژی را نمی توان گرفت؛ باید نگاه واقع بینانه به آن داشت و راهکارهای معقول و دارای پذیرش عمومی را مقابل آن اتخاذ کرد تا به گونه ای نشود که افراد برای اطلاع از برخی اخبار که در رسانه هایی همچون صدا وسیما منتشر نمی شوند، به ساختار اطلاع رسانی رسمی کشور بی اعتماد شده و به محتواهای درون این شبکه ها دارای اعتمادی کامل شوند؛ این برای جامعه و امنیت ملی مضر است.
منبع : ایرنا
