به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خبرقم (قم نا)، آیت‌الله سیدعلی میلانی روز شنبه هشتم اسفندماه در همایش «امامت از منظر حضرت فاطمه زهرا(س)» در بنیاد فرهنگی امامت قم، با اشاره به اهمیت مفهوم امامت در نگاه قرآن گفت: خداوند متعال چه در کتاب و چه در نقل برگزیدگان الهی خود، به مسئله امامت اشاره کرده است.
وی افزود: آنچه در مکتب تشیع و اسلام در زمینه امامت مورد توجه است، تعریف مفهوم امامت است؛ در نگاه اسلامی امامت به معنی جانشینی پیامبر است و این امام باید تمام خصائلی که در وجود پیامبر اکرم(ص) است را داشته باشد تا راهنمای مردم باشد.
رییس بنیاد فرهنگی امامت بیان کرد: در این زمینه امام دارای ویژگیهای خاصی است که از آن جمله میتوان به عصمت، علم، ولایت و... اشاره کرد؛ این امام باید ویژگیهایی داشته باشد که بتواند در مقام جانشین پیامبر، تمام وظایف ایشان را به خوبی انجام دهد و نقطه اتکای تمام جامعه اسلامی و انسانی باشد.
وی گفت: خداوند در قرآن بیان کرده است که « يتْلُوا عَلَيهِمْ آياتِهِ وَ يزَكِّيهِمْ وَ يعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ»(2 جمعه) یعنی امامی که باید جانشین پیامبر باشد باید این شریعت را با همان حکمت نبوی که وصل به جریان وحی است راهبری کند.
وی اظهارکرد: وضعیت امامت امامان همانند پیامبران الهی است و به همین دلیل بیان میشود که هیچ اختلافی میان آنها نیست و همه امت نیز باید پیروی این ائمه باشند.
میلانی بیان کرد: امامان در نگاه حضرت زهرا(س) همانند نخ تسبیحی هستند که قوام و دوام جامعه به آنها وابستگی دارد؛ در حقیقت امامت حافظ وحدت امت اسلامی و انسانی است و اگر این جریان از ابتدا به درستی شکل میگرفت امروز وحدت امت اسلامی در نهایت خود بود.
این استاد حوزه بیان کرد: امامان حافظ جامعه هستند و اگر این امام به سان چوپانی که در روایات بیان شده است بر امت ولایت نداشته باشد و امت از او تبعیت نکنند قطعا این صفوف طعمه گرگها خواهند شد.
وی گفت: پیامبر اکرم(ص) قرآن و عترت را حافظ امت از گمراهی دانستند و این مسیر را مستلزم حضور امام دانستند؛ البته نباید این نکته را از نظر دور داشت که در اسلام آنچه مهم است راه و طریق است و نه وحدت؛ زیرا وحدت نیز مسیری است که از این طریق ما به سعادت می‌رسیم.
میلانی اظهارکرد: سایه عظیم وحدت توسط پرچم قرآن و عترت بر سر مردم قرار می گیرد و عامل وحدت میشود و این وحدت نیز پیروزی این امت را ممکن میکند.
وی گفت: خداوند در قرآن بیان کرده است که «وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ؛ (103 آل عمران)؛ امام صادق(ع) این حبل الهی را امام معرفی میکند زیرا ثابت شد که مردم وقتی به ریسمان امامت چنگ نزدند متفرق شدند.
این استاد حوزه بیان کرد: مردم و امت خودشان به دست خودشان سعادت خود را رقم میزنند و این سعادت زمانی حاصل میشود که ملتی از امام خود تبعیت محض داشته باشد و اگر مردم از ایشان تبعیت نکردند مشکل اصلی متوجه مردم است نه امام.
وی گفت: در نگاه حضرت فاطمه زهرا(س) نصب امام به «ید الله» است یعنی نصب ایشان از سوی مردم صورت نمیگیرد و اگر مردم به این نصب احترام گذاشتند در حقیقت به حکم خدا تن دادند و اگر چنین نکردند در واقع با خداوند به دشمنی پرداختند.
این استاد حوزه بیان کرد: امامت دارای جایگاه بسیار برجستهای است که اوصاف آن در قرآن و سنت بیان شده است که شامل افضلیت تقوایی و اخلاص و علم و جهاد فی سبیل الله است؛ حال سوال اینجاست که در اینجا سقیفه یک عناصر نامربوط بود که سیر تحول تاریخی اسلام را به شکلی تغییر داد که به تغییر این اصول و ویژگیها کسانی را امام مردم گردانید که با آن خصوصیات فاصله داشتند.
این استاد حوزه بیان کرد: سخن تاریخی حضرت زهرا(س) آن بود که خلیفه رسول الله باید حافظ شریعت و دین و قرآن باشد و به همین خاطر است ولی چگونه میتوانند در داستان فدک، مسببانش را تبرئه کرد؟ حضرت زهرا(س) بیان می کند که ارتداد قوم برای خدا و رسولش ضرری ندارد و اگر تمام زمین نیز از این دین برگردد هیچ ضرری متوجه دین خدا نخواهد بود ولی پیش بینی کردند که چگونه ظالمین بر آنها حاکم می‌شوند.
وی گفت: حضرت زهرا(س) در سخت‌ترین شرایط سخنانی بر زبان جاری کردند و با جهاد عملی و بیانی و احتجاج، برای تمام امت اتمام حجت کردند و با وصیبت نسبت به تشییع و به خاک سپرده شدن شبانه تیرخلاص را به آنها زدند زیرا این وصیت در فرهنگ عرب، دارای پیامهای بسیار روشنی بود.
منبع: ايسنا
